Liturgia przewiduje bardzo ciekawy zestaw czytań na 29 Niedzielę Zwykłą roku B. Chociaż w pierwszej chwili prawdopodobnie zmrozi nas Izajaszowe Spodobało się Panu zmiażdżyć swojego Sługę cierpieniem, to szybko przeradza się słowo nadziei i ufności Bogu. W drugim czytaniu pojawia się nawiązanie do Jezusa, który sam przeszedł drogę cierpienia, prowadzącą do zmartwychwstania. W końcu następuje Ewangelia, w której Jezus każe swoim uczniom odrzucić ziemskie myślenie i spojrzeć na Królestwo Boże z Boskiej perspektywy.
Propozycje pieśni
- Wejście. Boże, jesteś moim Bogiem (Ciebie całą duszą pragnę). W tej pieśni pojawia się ciekawy paradoks w refrenie. Z jednej strony śpiewamy Boże, jesteś moim Bogiem, ale za chwilę dodajemy Ciebie z troską szukam. Nie macie ochoty zapytać kogo szukamy, skoro przed chwilą wyznaliśmy Bogu, że go znaleźliśmy? Nie przypomina Wam to trochę tego szukania łaski, czy pocieszenia z czytań? Tradycyjnie zachęcam, aby zaśpiewać więcej niż jedną zwrotkę.
- Przygotowanie darów. O Panie, Tyś moim Pasterzem. Czytania 29 Niedzieli Zwykłej odnoszą się do zaufania Bogu. Będziemy podkreślali tę ufność, intonując Psalm 23: O Panie, Tyś moim Pasterzem. Chodzi o nawiązanie do tego, jak owce ufają swojemu pasterzowi.
- Komunia. Zbliżam się w pokorze. W nawiązaniu do Ewangelii.
- Uwielbienie. Pan jest mocą swojego ludu. W psalmie responsoryjnym usłyszymy, że On jest naszą pomocą i tarczą. Uwielbimy Boga śpiewem – moją tarczę i moją moc.
- Zakończenie. Różańcowa Pani nieba, ziemi. Niedzielne liturgie w październiku – miesiącu różańcowym – można zaakcentować na zakończenie śpiewem do Matki Bożej Różańcowej.
Liturgia Słowa
Pierwsze czytanie
Iz 53, 10-11
Czytanie z Księgi Proroka Izajasza
Spodobało się Panu zmiażdżyć swojego Sługę cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy ujrzy światło i nim się nasyci. Sprawiedliwy mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.
Oto Słowo Boże.
Psalm responsoryjny
Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie
Słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie
Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,
według nadziei pokładanej w Tobie.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie
Drugie czytanie
Hbr 4, 14-16
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Hebrajczyków
Mając arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz poddanego próbie pod każdym względem podobnie jak my – z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy doznali miłosierdzia i znaleźli łaskę pomocy w stosownej chwili.
Oto Słowo Boże.
Aklamacja przed Ewangelią
Mk 10, 45
Refren: Alleluja, alleluja, alleluja.
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć *
i dać swoje życie jako okup za wielu.
Refren: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ewangelia
Mk 10, 35-45
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, podeszli do Jezusa i rzekli: „Nauczycielu, pragniemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy”. On ich zapytał: „Co chcecie, żebym wam uczynił?” Rzekli Mu: „Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie”. Jezus im odparł: „Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?” Odpowiedzieli Mu: „Możemy”. Lecz Jezus rzekł do nich: „Kielich, który Ja mam pić, wprawdzie pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane”.
Gdy usłyszało to dziesięciu pozostałych, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich: „Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu”.
Oto Słowo Pańskie.
